Ociepliło się wreszcie. Jakie to wspaniałe móc na chwilę otworzyć okno balkonowe i zorientować się, że nie trzeba natychmiast cofać się z zimna, że można je pozostawić uchylone. Już o tym wrażeniu zapomnieliśmy- po prostu zostawić otwarte okno na dlużej, ciesząc sie nieustajacym napływem świezego powietrza.  Nie kończąca sie zima wykorzeniła je z naszego zasobu zwyczajów.

Ale passons aux choses serieuses jak to mawiają w ojczyźnie Moliera, czyli dosłownie: „przejdźmy do rzeczy ważnych” , a najsprawniejszym tłumaczeniem na  u ż y w a n y  język polski będzie prawdopodobnie „do rzeczy”:

Dość regularnie staram się czytać „Time” tygodnik ten bowiem mnie fascynuje. Swoja formą, treścią, opracowaniem graficznym, sprawnością w wyłuszczaniu tematów na czasie- wszystkim.

Ostatnio przeczytałam o tej pani. Rewelka. Jej książka Lean in powinna być włączona do lektur obowiązkowych każdej kobiety. Bo:

Mimo, że jesteśmy wykształcone i wspaniałe z nas pracownice i bizneswomenki na najwyższych stanowiskach, to ciągle mężczyźni zarządzają światem.

Bo, mimo, że otwarte są dla nas od lat wielu możliwości k a ż d e j, nawet najbardziej „męskiej” kariery (istnieją kobiety prezydentki, kobiety generałowie, kobiety kapitanki okrętów oraz samolotów itd, itd) cały czas się krygujemy i wiekszość z nas, pań, nie żyje na miarę swoich możliwości.

O co, kurczę, więc chodzi? What the hell?? Zadała sobie pytanie Sheryl Sanberg, i na nie odpowiedziała w swojej książce.

Otóż, drogie koleżanki, my ograniczamy same siebie. We własnych głowach. Bo: dzieci, (ewentualnie przyszłe dzieci), bo mężuś, bo dom, bo to i tamto. I tak zawężamy własne możliwości na wyrost, zupełnie bezpodstawnie. Badania wykazały przecież, że matki pracujące spędzają z dziećmi tyle czasu ile niegdyś matki niepracujące, których, zajętych domem czyli lataniem z miotła i ścierką  wokół gotującego się obiadu oporządzając jednocześnie potomstwo, jedynym marzeniem było legnięcie na sofie i spoczęcie przez chwilę a nie granie z pociechami w domino.  

Zachęcam do zapoznia się z ideą”lean in” i do przemyślenia. Nie wiem jak Wam, ale mnie sama myśl, że tak naprawdę mogę wszystko tylko sama sobie stawiam bariery dodała mnóstwo życiowej energii. Idę więc do przodu jak burza.J A niech tam.